Op nummer 1 Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daantje. Haar De herinnerde soldaat staat op 14 is het hoogste boek op de lijst wat ik gelezen heb. Verder gelezen van de lijst Sonny Boy (#29), Bonita Avenue (#32) en Revolusi (#39). Nog genoeg leesvoer dus.
Op de site van de NRC nog veel meer achtergrond over deze lijst.
Ik gebruik zelf Goodreads en The Storygraph om bij te houden wat ik al gelezen heb. Ik houd daarin bij welke boeken ik wil lezen. Als iemand me een boek aanraadt, dan markeer ik hem als “Want to read” bij de een en voeg ik hem toe aan mijn “To read-pile” bij de ander. Dat doe ik ook als ik een goede recensie lees van een boek of op welke manier ook ik een boek tegen kom die me leuk of interessant lijkt om te lezen. Wanneer ik op zoek ben naar iets om te lezen, dan kan ik even door de lijst gaan om een keuze te maken.
Beide sites houden uiteraard dan ook bij welke boeken je al gelezen hebt. Op basis daarvan kunnen ze je dan weer andere boeken aanraden, of gebruikers met een soortgelijke smaak laten zien, zodat je uit hun lijsten misschien weer nieuwe leesinspiratie op kan doen.
Want je kan inderdaad andere gebruikers (mits ze dat zo hebben ingesteld in hun profiel) volgen, zien wat ze lezen en hoe ze die boeken waarderen. Als je iemand gevonden hebt wiens smaak overeen komt met de jouwe, kan dat dus weer een goede bron van boekentips zijn.
En waarom, vraag je je misschien al deze tijd af, gebruik ik hier twee verschillende apps voor? Ik gebruikte aanvankelijk alleen Goodreads, dat was de eerste (grote) in zijn soort. Maar Goodreads is in 2013 overgenomen door Amazon, en hoewel dat Amazon ongetwijfeld een schat aan informatie oplevert over welke boeken goed zullen verkopen en welke niet, voor de gebruikers heeft het weinig voordelen gehad. De site is sinds de overname maar weinig verder ontwikkeld en gebruikers gingen hier steeds meer over klagen.
Toch heeft het lang geduurd voordat er een concurrent op het toneel verscheen, die serieus naar de klachten en wensen van gebruikers ging luisteren. In 2019 verscheen The Storygraph. Oorspronkelijk gebouwd om haar eigen gelezen boeken bij te houden, is het door oprichter/eigenaar/ontwikkelaar Nadia Odunayo verder ontwikkeld tot een volwaardig alternatief voor Goodreads, waarbij Odunayo aandacht had voor de zaken waar gebruikers van vonden dat Goodreads in te kort schoot: StoryGraph geeft – mijn mening – betere aanbevelingen, de tools om je boeken bij te houden zijn beter én de Reading Challenges zijn leuk (bijv. lees voor elk land in de wereld een boek wat zich daar afspeelt, of lees alle boeken uit de canon van de Nederlandstalige literatuur).
De enige reden dat ik Goodreads blijf gebruiken, is dat het sociale aspect (andere gebruikers volgen, kijken wat zij aanraden), wat minder doorontwikkeld nog is bij The Storygraph. Ik vind het leuk om te zien welke boeken mijn vrienden lezen en haal daar vaak leuke tips uit. Maar de sociale features staan wel op de roadmap bij The Storygraph, dus wie weet komt er nog een punt dat ik Goodreads helemaal verlaat.
Wat ik zelf dan nog mis aan deze apps is dat je niet kan bijhouden hoe je bij een bepaald boek terecht bent gekomen. Als ik een boek heel goed vind, dan vind ik het fijn om terug te kunnen zoekenwie hem aangeraden heeft. Misschien heeft die persoon nog meer tips? Of als ik een boek lees die naar andere boeken verwijst, of waardoor ik weer bepaalde andere boeken wil lezen, dan wil ik dat ook bijhouden.
Dat kan bij Goodreads en The Storygraph allemaal niet en houd ik nu daarom bij in notities op mijn telefoon: hoe kwam ik bij dit boek, en zijn er n.a.v. dit boek weer andere boeken die ik wil lezen. Er ontstaan zo leuke verbanden tussen boeken, vooral wanner er soms een link ontstaat naar een boek die je al gelezen hebt of al aan je To read-pile had toegevoegd. Of je kan – wanneer je zin hebt om iets te lezen in de stijl van een bepaald boek wat je ooit heel leuk – op de notitie kijken welke andere boeken er allemaal aanhangen etc. om ideeën op te doen.
Dus eigenlijk houd ik op drie plekken bij wat ik lees (vier, als je deze site meetelt). Niet heel efficiënt misschien, maar tot nu toe werkt het prima. En op twee van die plekken kun je me volgen:
Iniesta (40) kondigt met emotionele videoboodschap afscheid als voetballer aan.
Iniesta kon heel goed voetballen. Helaas vooral voor Barcelona, al kon de Real Madrid fan in mij nooit echt een hekel aan hem hebben. Gelukkig voetbalde hij ook heel goed voor het Spaanse elftal. Ik heb nooit harder gejuicht dan voor zijn doelpunt in de WK-finale van 2010 tegen Nederland. Ik kan me nog herinneren dat ik licht in mijn hoofd werd en zelfs even bang was flauw te vallen.
¡Gracias Andrés!
Als je geïnspireerd bent door het boek van Sid Meier of je wil gewoon lekker nostalgisch games uit je jeugd (althans, als je rond mijn leeftijd bent) spelen, dan is deze site een goudmijn!
Experience the nostalgia that takes you back to your childhood, making you feel like a kid again.
En ja, Sid Meier’s Civilization staat er ook tussen!
Nu het jaar ongeveer voor twee derden voorbij is, even de Volkskrant naäpen: hier een klein overzicht van de boeken dit ik tot nu toe heb gelezen in 2024.
Smartwise opvoeden: Kinderen opvoeden in het digitale tijdperk – Janell Burnley Hofmann
Ken je de uitdrukking “This meeting should’ve been an email”? Dit is het schoolvoorbeeld van “This book should’ve been a blog post.” Het is verstandig om afspraken te maken met je kinderen over het gebruik van mobiele apparaten, internet en social media in het bijzonder, maar je hebt niet een heel boek nodig om dat over te brengen.
How to raise kids who aren’t assholes – Melinda Wenner Moyer
Als vader van jonge kinderen vraag ik me regelmatig af of ik het allemaal wel goed aan het doen ben, dat opvoeden enzo. Dit boek kwam goed aanbevolen in de nieuwsbrief van de altijd nuttige site fivebooks.com. En ik heb het inderdaad met veel interesse gelezen, veel fragmenten gehighlight, maar ja, nu nog in de praktijk brengen…
Alkibiades – Ilja Leonard Pfeiffer
Gelezen voor de boekenclub en, tja, al genoeg over gezegd elders op deze site.
I Let You Go – Clare Mackintosh
Na Alkibiades had ik zin om compleet iets anders te lezen. Toen kwam (wederom) fivebooks.com to the rescue, met aanbevelingen voor psychological thrillers. Denk aan boeken zoals Gone Girl, waar ik erg van genoten had tijdje terug. In dit boeken zitten ook genoeg plot-twists, die je in eerste instantie niet ziet aankomen (ik zag het in ieder geval niet), maar die wel kloppen en volgen uit het boek en hoe de schrijfster je in het verhaal meeneemt. Enige minpuntje misschien is dat ik het persoonlijk verhaal van de detective zelf wat minder interessant vond, maar al met al een aanrader als je van spannende verhalen houdt.
Memoirs of Hadrian – Marguerite Yourcenar
N.a.v. Alkibiades, omdat Pfeiffer geïnspireerd zou zijn door deze klassieker. En ja de gelijkenissen zijn er duidelijk: allebei fictieve memoires van een personage uit klassieke oudheid die terugkijkt op zijn leven. Maar waar Alkibiades soms alleen een lange opsomming van gebeurtenissen lijkt, geeft Yourcenar meer (beter?) inkijk in het innerlijke leven van haar hoofdpersoon. Hadrianus toont ook spijt van sommige beslissingen of kijk met berouw terug op gebeurtenissen in zijn verleden, terwijl Alkibiades vooral alles recht praat naar zijn straatje. Dat maakt Hadrianus voor mij een interessanter personage en daarmee dit ook een beter boek.
The World We Make – NK Jemisin
Dit is het tweede deel van de Great Cities reeks van NK Jemisin. Het eerste deel gelezen had ik tijdje terug al gelezen voor de boekenclub, had ikzelf ingebracht nadat ik Jemisin’s The Broken Earth trilogie had gelezen en dat zó ontzettend goed vond. Ook in deze reeks komt Jemisin met super originele concepten (elke grote stad heeft een ziel wat tot leven komt in de vorm van een van haar burgers) en werkt dat super goed uit in een boeiende wereld en verhaal waar je je compleet in verliest. Het eerste deel (The City We Became) vond ik daarom ook weer heel erg goed, maar tweede deel pakt helaas niet helemaal door. Jemisin zelf schrijft ook, in het nawoord van het boek, dat ze afgeknapt was geraakt op dit verhaal na Covid en de politieke situatie in VS, die teveel ging lijken op de situatie in haar verhaal – of zelfs nog een tandje erger. Ze voelde zich verplicht om het verhaal wel tot een einde te brengen, mar had niet meer met de oorspronkelijke ambitie, en dat merk je er wel een beetje aan af.
Heel jammer want ik had graag meer in deze wereld met deze personages willen lezen.
Trust – Hernán Díaz
Dit boek kwam op zoveel best-of lijstjes voor, dat ik hem wel moest lezen. Het boek is uit meerdere delen opgebouwd, deels 19e-eeuws society roman, deels memoires, deels biografie. Al die delen grijpen dan weer zo goed in elkaar en elk deel werpt weer zo’n ander licht op de eerder gelezen delen, dat ik goed begrijp waarom die op al die lijstjes terecht is gekomen. Aanrader.
Voetbal IQ – Dan Blank
Ik ben een van die ouders die als vrijwillige het voetbalteam van zijn zoon traint/coacht, ongehinderd door enige voorkennis of ervaring in die rol, en slechts bewapend met een groot aantal opgeslagen YouTube en TikTok filmpjes van coach accounts. Dit boekje leek een goede aanvulling, toen ik het zal liggen in de bibliotheek. Helaas viel dat tegen, je leert meer van trainingsfilmpjes scrollen op TikTok.
The Age of Innocence – Edith Wharton
Het eerste deel van Trust (zie boven) deed me erg denken aan dit boek, althans, aan de verteller in de verfilming door Martin Scorsese (ik had immers de film ooit wel gezien, maar het boek nog niet gelezen). Niet gek, want het is inderdaad een van de inspiratiebronnen voor Trust.
De verstikkende regels van de New Yorkse high society eind 19e eeuw en begin 20e eeuw worden prachtig beschreven en je voelt met de hoofdpersoon mee hoe die vast zit in de mores van zijn tijd en de rol die hij daarin hoort te spelen.
Abaddon’s Gate – James S.A. Corey
De TV-serie The Expanse wordt vaak beschreven als “Game of Thrones in de ruimte”. Nieuwsgierig gemaakt door die kwalificatie ben ik die serie gaan kijken, en ook al weet ik niet of die beschrijving klopt, de serie is zeker een aanrader voor fans van Science Fiction (te zien op Amazon Prime Video).
De serie is gebaseerd op een reeks van 9 boeken (plus nog een zooi korte verhalen en novellen), die een vriend van mij me ook al eens had aangeraden. Dus na het bingen van de serie ben ik maar gaan lezen en ze zijn zeker de moeite waard. Abaddon’s Gate is het derde boek in de reeks, en zoals de hele reeks een aanrader voor liefhebbers van Science Fiction met een vleugje Space Opera! Lees het, maar start uiteraard met deel 1, Leviathan Wakes.
Dune – Frank Herbert
Deze heb ik begin dit jaar weer eens herlezen, vlak voor dat ik naar de bios ging voor Dune part 2. Blijft toch een boeiende Space Opera. Herbert weet een overtuigende andere wereld te beschrijven in Arrakis, met de allesoverheersende behoefte aan water, het belang van de spice, en meer. Al kan ik me voorstellen dat een nieuwe lezer misschien moet wennen aan de interne monologen van de personages.
De herinnerde soldaat – Anjet Daanje
Gelezen voor de Boekenclub. heel erg onder de indruk van dit boek, karakters, de interactie en de wending die onverwachts komt, maar niet onverdiend. Verdient een langer stukje op de site op korte termijn.
La hija de la española – Karina Sainz Borgo
Dit boek beschrijft de nare situatie in Venezuela onder het bewind van Hugo Chavez en zijn opvolger Nicolas Maduro. Hoe actueel dat boek nog is, blijkt maar weer uit de afwikkeling van de recente verkiezingen in het land.
Ik herkende veel van het boek uit mijn eigen vakanties bij mijn familie in Venezuela, en hoe het landlangzaam maar zekerde veranderde van het ene bezoek naar het andere.
De Chavisten worden wel als hele botte karikaturen neergezet, wat naar mijn mening niet nodig was geweest. De situatie is al ernstig genoeg en heeft dat niet nodig. Bovendien was het boek sterker geweest als het ook inzicht had gegeven in waarom mensen aan het begin gecharmeerd konden raken van Chavez. Blijkbaar raakte die daar toch een snaar.
Een nieuwer testament – Hella S. Haasse
Gelezen voor de Boekenclub. Hoewel het idee er achter me interessant leek, kon het boek me toch niet helemaal boeien. Het (geleidelijke) verval van Rome kwam af en toe wel mooi terug in het verhaal, maar ik had het geheel leuker willen vinden. Jammer.
Sid Meier’s Memoir! A Life in Computer Games – Sid Meier
Top nostalgie. Lees meer hierover elders op de site.
The Calculating Stars – Mary Robinette Kowal
Een meteoriet slaat op de aarde neer halverwege de jaren ’50 van de vorige eeuw, waardoor de mensheid gedwongen wordt om versneld de ruimte te verkennen voordat de aarde onleefbaar wordt.
De belangrijke rol van de vrouwelijke “rekenaars” doet een beetje denken aan de film Hidden Figures. En de alternatieve tijdslijn voor de Space Race aan de TV-serie For All Mankind.
Deel 1 van een reeks. Leuke alternative history/science fiction. Maar voel nog weinig aandrang om de rest van de serie te gaan lezen.
Station Eleven – Emily St. John Mandel
Na het bingen van de serie “The Last of Us” las ik overal dat je dit boek moest lezen. Ook deze speelt zich af in een wereld waar een virus flink heeft huisgehouden en de beschaving bijna weer van nul af aan moet beginnen. Het verhaal heeft wel een ietwat optimistischere blik dan TLoU en was een welkome afwisseling/aanvulling op de serie. Aanrader.
Una historia de España – Arturo Pérez-Reverte
Pérez-Reverte is een Spaanse schrijver die misschien wel het bekendst geworden is met zijn reeks historische romans over El Capitan Alatriste, een soldaat in dienst van de Spaanse kroon ten tijde van de Spaanse Gouden Eeuw. Hij laat daarin regelmatig weten hoe slecht Spanje omgesprongen is met de rijkdommen en mogelijkheden die het in die periode had.
Dat blijkt ook uit dit boek(je), wat een verzameling is van een reeks columns van Pérez-Reverte waarin hij op sarcastische/komische wijze de geschiedenis van Spanje vertelde. De columns laten een opvallende mix zien van liefde voor het land en afkeer van de mensen die met wanbestuur het land in zijn ogen ten gronde richten.
Largo pétalo de mar – Isabel Allende
Binnen de Boekenclub lezen we niet alleen gezamenlijk boeken, maar geven we elkaar soms ook tips. Dit was er zo eentje.
Bloemblad van de zee is de Nederlandse titel. Dat duidt op Chile, het geboorteland van Allende, waar een groot delel ven het boek zich afspeelt.Wat begint als een boeiend verhaal over een familie die kapot wordt gemaakt door de Spaanse burgeroorlog, en daardoor moet vluchten naar Chile, eindigt als een beetje saaie en droge vertelling van de politieke situatie in Chile, waar de personages steeds meer naar de achtergrond verdwijnen.
Messi Vs. Ronaldo: One Rivalry, Two GOATs and the Era That Remade the World’s Game – Jonathan Clegg, Joshua Robinson
Aan de gemiddelde de voetbalfan kun je niet echt veel nieuws vertellen over Messi, Ronaldo en hun rivaliteit. Toch was dit wel een leuk boek om te lezen, hoe het de link legt tussen de carrières van beide spelers en de ontwikkelingen in het moderne voetbal. Ook het eerste deel over het begin van hun loopbanen, waar ikzelf dan minder over wist, vond ik interessant.
Het punt wat het boek wil maken is dat Ronaldo en Messi zo groot geworden zijn, dat de clubs waar ze voor spelen niet zonder ze kunnen, maar uiteindelijk ook (financieel) aan ze kapotgaan doordat de spelers te groot voor de clubs worden (zie Barcelona, Juventus). Het punt had beter gemaakt kunnen worden door te noemen hoe Madrid ontsnapt is aan dat lot door Ronaldo op tijd (voor veel geld) te verkopen. Gemiste kans.
In februari 2025 komt de nieuwste game in de Civ reeks uit, Civilization VII. Voor wie er niet bekend mee zijn, in de Civ games speel je als een beschaving uit de geschiedenis (denk Oude Egyptenaren, of Azteken) en loods je je mensen door de geschiedenis heen vanaf de prehistorie tot de moderne tijd. Elke nieuwe game in de reeks heeft weer elementen toegevoegd of verbeterd en het zijn steeds weer een van de meest verkochte en (belangrijker) gespeelde games.
Wil je meer weten over Sid Meier de bedenker van Civilization, lees dan zijn memoires, waarin hij o.a. beschrijft hoe die op het idee kwam en hoe de allereerste game in de reeks tot stand kwam.
Tijdens de mei vakantie heb de memoires van Sid Meier gelezen. Mocht je niet met hem bekend zijn, Meier is de bedenker van klassieke computer games als Railroad Tycoon, Pirates!, Silent Service en de Civilization reeks. Games waarmee hij soms hele nieuwe genres uitvond en die door de jaren heen door spelers miljarden uren lang gespeeld zijn.
Meier vertelt in het boek over zijn loopbaan, die hij start als programmeur en waarin hij uiteindelijk groeit tot een van de bekendste maker van computergames. Omdat zijn loopbaan precies samenvalt met het ontstaan van gamesindustrie, heeft hij een insidersblik op de groei van deze business. Vanaf de start in de vroege jaren ’80, dat individuele programmeurs zoals hij binnen een weekend een game in elkaar konden zetten (naast hun dagelijkse baan), tot de huidige tijd waarin miljarden omgaan in games en het uitbrengen van nieuwe spellen enorme projecten geworden is waar gigantische teams voor nodig zijn.Meier vertelt dit op zeer onderhoudende wijze aan de hand van de verschillende spellen die hijzelf bedacht heeft, eerst allen en later inderdaad steeds meer samen met anderen.
Deze ontwikkeling valt ook precies samen met de tijd dat ik als klein jochie begon met het spelen videogames en lezen over spellen die ik in mijn jeugd gespeeld heb was een feest der herkenning en nostalgie. Ik ging er goed op.
Ik heb ook erg genoten van de “Achievements” die je haalt tijdens het lezen van het boek in de vorm van voetnoten. Extra leuke touch die door gamers die het boek lezen gewaardeerd zal worden.
Dit is dus een zekere aanrader voor iedereen die een beetje geïnteresseerd is in games en de geschiedenis van de gamesindustrie en zeker als je opgegroeid bent met de allereerste computergames uit de jaren ’80 en vroege ‘jaren 90.
Na het lezen van Sid Meier’s memoir, ben ik nu ook benieuwd naar “Doom Guy: Life in First Person” van John Romero, de bedenker van – de titel verklapt het – Doom. Ook zo’n baanbrekend, invloedrijk en genrebepalende game.
En natuurlijk veel zin gekregen om weer Civ te spelen, en kijk al uit naar de komst van Civ VII volgend jaar!
Je kan ook naar de podcast luisteren van de NY Times waar de boekenredactie bespreekt hoe ze tot de lijst zijn gekomen en welke opvallende zaken ze daar in zien.
En uiteraard heeft iemand daar al op The StoryGraph al een Reading Challenge voor gemaakt. Daar kan ik gelijk in zien dat ik negen van de 100 heb gelezen:
En ja, ik kan ze eigenlijk alle 9 van harte aanbevelen!